بررسی رابطه بین نوع اظهارنظر حسابرس و سطح افشای اختیاری در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

اصطلاح افشای اختیاری مفهوم گسترده ای است که از جنبه های مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است. هدف این پژوهش، بررسی ارتباط بین نوع اظهارنظر حسابرس و سطح افشای اختیاری در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این راستا برای شاخص افشای اختیاری از 72 قلم (148 امتیاز) در قالب6 طبقه (اطلاعات پیشینه ای، اطلاعات تاریخی و مالی، اطلاعات اجتماعی و زیست محیطی، اطلاعات غیرمالی، اطلاعات پیش بینی و اطلاعات تحلیلی مدیریت) استفاده شد. نمونه آماری پژوهش شامل 105 شرکت در دوره زمانی 1388 تا 1390 می باشد. به منظور بررسی رابطه بین نوع اظهارنظر حسابرس و سطح افشای اختیاری، اثر متغیرهای اندازه شرکت، کیفیت حسابرسی، نسبت مدیران غیرموظف، سودآوری و اهرم مالی کنترل شده است. روش آماری مورد استفاده جهت آزمون فرضیه های مطرح شده در این پژوهش رگرسیون چندمتغیره و با استفاده از نرم افزار spss 20 می باشد. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل حاکی از آن است که بین نوع اظهار نظر حسابرس و سطح افشای اختیاری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین نوع اظهارنظر حسابرس با طبقات اطلاعات پیش بینی و اطلاعات تحلیلی مدیریت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، این در حالی است که بین نوع اظهارنظر حسابرس با سایر طبقات افشای اختیاری رابطه معناداری یافت نشد.